szperacz

Polish

Etymology

From szperać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂpɛ.rat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrat͡ʂ
• Syllabification: szpe‧racz

Noun

szperacz m pers (female equivalent szperaczka)

1. (colloquial) person who looks up information in books and/or archives (Is there an English equivalent to this definition?)
2. (colloquial) rummager

Declension

Declension of szperacz

	singular	plural
nominative	szperacz	szperacze
genitive	szperacza	szperaczy
dative	szperaczowi	szperaczom
accusative	szperacza	szperaczy
instrumental	szperaczem	szperaczami
locative	szperaczu	szperaczach
vocative	szperaczu	szperacze

Noun

szperacz m inan

1. (colloquial) searchlight

Declension

Declension of szperacz

	singular	plural
nominative	szperacz	szperacze
genitive	szperacza	szperaczy
dative	szperaczowi	szperaczom
accusative	szperacz	szperacze
instrumental	szperaczem	szperaczami
locative	szperaczu	szperaczach
vocative	szperaczu	szperacze

Further reading

• szperacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szperacz in Polish dictionaries at PWN