szwank

Polish

Etymology

Back-formation from szwankować. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂfaŋk/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈʂfaŋk/, /ˈʂfɒŋk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aŋk
• Syllabification: szwank

Noun

szwank m inan

1. (archaic, except in set phrases) harm, wrong

Declension

Declension of szwank

	singular	plural
nominative	szwank	szwanki
genitive	szwanku	szwanków
dative	szwankowi	szwankom
accusative	szwank	szwanki
instrumental	szwankiem	szwankami
locative	szwanku	szwankach
vocative	szwanku	szwanki

Derived terms

adverbs

• bez szwanku

 

verbs

• szwankować impf

 

verbs

• doznać szwanku pf, doznawać szwanku impf
• narazić na szwank pf, narażać na szwank impf

 

Further reading

• szwank in Polish dictionaries at PWN
• “SZWANK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 02.03.2023
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “szwank”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “szwank”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “szwank”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 691
• Brückner, Aleksander (1927) “szwank”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna