téaltaigh

Irish

Etymology 1

From older téaltóigh (assimilated to the suffix -igh), denominal from téaltó, from Middle Irish tétló, verbal noun of an unattested Old Irish *do·etlen (“to steal, carry off”), from to- + ess- + tlenaid (“to steal”), from Proto-Celtic *tlinati (“to take away”), from Proto-Indo-European *tl̥néh₂ti (“to lift”), present imperfective of *telh₂-.

Alternative forms

Verb

téaltaigh (present analytic téaltaíonn, future analytic téaltóidh, verbal noun téaltú, past participle téaltaithe)

to creep, sneak, slink

Conjugation

conjugation of téaltaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	téaltaím	téaltaíonn tú; téaltaír^†	téaltaíonn sé, sí	téaltaímid; téaltaíonn muid	téaltaíonn sibh	téaltaíonn siad; téaltaíd^†	a théaltaíonn; a théaltaíos / a dtéaltaíonn; a dtéaltaíos	téaltaítear
	past	théaltaigh mé; théaltaíos	théaltaigh tú; théaltaís	théaltaigh sé, sí	théaltaíomar; théaltaigh muid	théaltaigh sibh; théaltaíobhair	théaltaigh siad; théaltaíodar	a théaltaigh / ar théaltaigh*	téaltaíodh
	past habitual	théaltaínn / dtéaltaínn‡‡	théaltaíteá / dtéaltaíteá‡‡	théaltaíodh sé, sí / dtéaltaíodh sé, sí‡‡	théaltaímis; théaltaíodh muid / dtéaltaímis‡‡; dtéaltaíodh muid‡‡	théaltaíodh sibh / dtéaltaíodh sibh‡‡	théaltaídís; théaltaíodh siad / dtéaltaídís‡‡; dtéaltaíodh siad‡‡	a théaltaíodh / a dtéaltaíodh*	théaltaítí / dtéaltaítí‡‡
future		téaltóidh mé; téaltód; téaltóchaidh mé^†	téaltóidh tú; téaltóir^†; téaltóchaidh tú^†	téaltóidh sé, sí; téaltóchaidh sé, sí^†	téaltóimid; téaltóidh muid; téaltóchaimid^†; téaltóchaidh muid^†	téaltóidh sibh; téaltóchaidh sibh^†	téaltóidh siad; téaltóid^†; téaltóchaidh siad^†	a théaltóidh; a théaltós; a théaltóchaidh^†; a théaltóchas^† / a dtéaltóidh; a dtéaltós; a dtéaltóchaidh^†; a dtéaltóchas^†	téaltófar; téaltóchar^†
conditional		théaltóinn; théaltóchainn^† / dtéaltóinn‡‡; dtéaltóchainn^†‡‡	théaltófá; théaltóchthá^† / dtéaltófá‡‡; dtéaltóchthá^†‡‡	théaltódh sé, sí; théaltóchadh sé, sí^† / dtéaltódh sé, sí‡‡; dtéaltóchadh sé, sí^†‡‡	théaltóimis; théaltódh muid; théaltóchaimis^†; théaltóchadh muid^† / dtéaltóimis‡‡; dtéaltódh muid‡‡; dtéaltóchaimis^†‡‡; dtéaltóchadh muid^†‡‡	théaltódh sibh; théaltóchadh sibh^† / dtéaltódh sibh‡‡; dtéaltóchadh sibh^†‡‡	théaltóidís; théaltódh siad; théaltóchadh siad^† / dtéaltóidís‡‡; dtéaltódh siad‡‡; dtéaltóchadh siad^†‡‡	a théaltódh; a théaltóchadh^† / a dtéaltódh; a dtéaltóchadh^†	théaltófaí; théaltóchthaí^† / dtéaltófaí‡‡; dtéaltóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go dtéaltaí mé; go dtéaltaíod^†	go dtéaltaí tú; go dtéaltaír^†	go dtéaltaí sé, sí	go dtéaltaímid; go dtéaltaí muid	go dtéaltaí sibh	go dtéaltaí siad; go dtéaltaíd^†	—	go dtéaltaítear
subjunctive	past	dá dtéaltaínn	dá dtéaltaíteá	dá dtéaltaíodh sé, sí	dá dtéaltaímis; dá dtéaltaíodh muid	dá dtéaltaíodh sibh	dá dtéaltaídís; dá dtéaltaíodh siad	—	dá dtéaltaítí
imperative		téaltaím	téaltaigh	téaltaíodh sé, sí	téaltaímis	téaltaígí; téaltaídh^†	téaltaídís	—	téaltaítear
verbal noun		téaltú
past participle		téaltaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

Verb

téaltaigh (present analytic téaltaíonn, future analytic téaltóidh, verbal noun téaltú, past participle téaltaithe)

Alternative form of síothlaigh (“to strain”)

Conjugation

conjugation of téaltaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	téaltaím	téaltaíonn tú; téaltaír^†	téaltaíonn sé, sí	téaltaímid; téaltaíonn muid	téaltaíonn sibh	téaltaíonn siad; téaltaíd^†	a théaltaíonn; a théaltaíos / a dtéaltaíonn; a dtéaltaíos	téaltaítear
	past	théaltaigh mé; théaltaíos	théaltaigh tú; théaltaís	théaltaigh sé, sí	théaltaíomar; théaltaigh muid	théaltaigh sibh; théaltaíobhair	théaltaigh siad; théaltaíodar	a théaltaigh / ar théaltaigh*	téaltaíodh
	past habitual	théaltaínn / dtéaltaínn‡‡	théaltaíteá / dtéaltaíteá‡‡	théaltaíodh sé, sí / dtéaltaíodh sé, sí‡‡	théaltaímis; théaltaíodh muid / dtéaltaímis‡‡; dtéaltaíodh muid‡‡	théaltaíodh sibh / dtéaltaíodh sibh‡‡	théaltaídís; théaltaíodh siad / dtéaltaídís‡‡; dtéaltaíodh siad‡‡	a théaltaíodh / a dtéaltaíodh*	théaltaítí / dtéaltaítí‡‡
future		téaltóidh mé; téaltód; téaltóchaidh mé^†	téaltóidh tú; téaltóir^†; téaltóchaidh tú^†	téaltóidh sé, sí; téaltóchaidh sé, sí^†	téaltóimid; téaltóidh muid; téaltóchaimid^†; téaltóchaidh muid^†	téaltóidh sibh; téaltóchaidh sibh^†	téaltóidh siad; téaltóid^†; téaltóchaidh siad^†	a théaltóidh; a théaltós; a théaltóchaidh^†; a théaltóchas^† / a dtéaltóidh; a dtéaltós; a dtéaltóchaidh^†; a dtéaltóchas^†	téaltófar; téaltóchar^†
conditional		théaltóinn; théaltóchainn^† / dtéaltóinn‡‡; dtéaltóchainn^†‡‡	théaltófá; théaltóchthá^† / dtéaltófá‡‡; dtéaltóchthá^†‡‡	théaltódh sé, sí; théaltóchadh sé, sí^† / dtéaltódh sé, sí‡‡; dtéaltóchadh sé, sí^†‡‡	théaltóimis; théaltódh muid; théaltóchaimis^†; théaltóchadh muid^† / dtéaltóimis‡‡; dtéaltódh muid‡‡; dtéaltóchaimis^†‡‡; dtéaltóchadh muid^†‡‡	théaltódh sibh; théaltóchadh sibh^† / dtéaltódh sibh‡‡; dtéaltóchadh sibh^†‡‡	théaltóidís; théaltódh siad; théaltóchadh siad^† / dtéaltóidís‡‡; dtéaltódh siad‡‡; dtéaltóchadh siad^†‡‡	a théaltódh; a théaltóchadh^† / a dtéaltódh; a dtéaltóchadh^†	théaltófaí; théaltóchthaí^† / dtéaltófaí‡‡; dtéaltóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go dtéaltaí mé; go dtéaltaíod^†	go dtéaltaí tú; go dtéaltaír^†	go dtéaltaí sé, sí	go dtéaltaímid; go dtéaltaí muid	go dtéaltaí sibh	go dtéaltaí siad; go dtéaltaíd^†	—	go dtéaltaítear
subjunctive	past	dá dtéaltaínn	dá dtéaltaíteá	dá dtéaltaíodh sé, sí	dá dtéaltaímis; dá dtéaltaíodh muid	dá dtéaltaíodh sibh	dá dtéaltaídís; dá dtéaltaíodh siad	—	dá dtéaltaítí
imperative		téaltaím	téaltaigh	téaltaíodh sé, sí	téaltaímis	téaltaígí; téaltaídh^†	téaltaídís	—	téaltaítear
verbal noun		téaltú
past participle		téaltaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

téaltaigh

Contents

Irish

Etymology 1

Alternative forms

Verb

Conjugation

Further reading

Etymology 2

Verb

Conjugation

Further reading