terugwaarts

Dutch

Etymology

From terug (“back”) +‎ -waarts (“-wards”).

Adverb

terugwaarts

1. backwards

Adjective

terugwaarts (not comparable)

1. backward

Declension

Declension of terugwaarts
uninflected	terugwaarts
inflected	terugwaartse
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		terugwaarts
indefinite	m./f. sing.	terugwaartse
	n. sing.	terugwaarts
	plural	terugwaartse
definite		terugwaartse
partitive		terugwaarts

Synonyms

• achterwaarts

Antonyms

• voorwaarts

Adverb

terugwaarts

1. backwards

Synonyms

• achteruit
• terug
• teruguit

Antonyms

• vooruit