tesknić

See also: tęsknić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *tъskniti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /tɛskɲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /tɛskɲit͡ɕ/

Verb

tesknić impf

1. (reflexive with sobie) to be sad, to despair

   Synonyms: rzewnić się, tężyć, żeleć

   • 1921-2024 [c. 1500], Slavia Occidentalis‎^[1], volume XII, page 161:

     Modliles się do boga oycza, od smętkvsz tesknyl sobie, as krwawi pot plynąl s cyebie

     [Modliłeś się do Boga Ojca, od smętkuś tesknił sobie, aż krwawy pot płynął z ciebie]

Related terms

verb

• tesknąć

 

adjectives

• ckny
• teskliwy
• teskny

 

Descendants

• Polish: tęsknić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “tesknić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN