tollera

See also: tollerá

Galician

tollera

Originated in the language of grammar school pupils, derived from Latin tollō (“lift up”).

tollera (weak verb, third-person singular past indicative tolleraði, supine tollerað)

to throw (a person) up into the air (done by a group for celebration or as an initiation rite)

tollera — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að tollera
supine (sagnbót)		tollerað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tollerandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tollera	við tollerum	present (nútíð)	ég tolleri	við tollerum
	þú tollerar	þið tollerið		þú tollerir	þið tollerið
	hann, hún, það tollerar	þeir, þær, þau tollera		hann, hún, það tolleri	þeir, þær, þau tolleri

past (þátíð)	ég tolleraði	við tolleruðum	past (þátíð)	ég tolleraði	við tolleruðum
	þú tolleraðir	þið tolleruðuð		þú tolleraðir	þið tolleruðuð
	hann, hún, það tolleraði	þeir, þær, þau tolleruðu		hann, hún, það tolleraði	þeir, þær, þau tolleruðu

imperative (boðháttur)	tollera (þú)	tollerið (þið)
	tolleraðu	tolleriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tollerast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að tollerast
supine (sagnbót)		tollerast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tollerandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tollerast	við tollerumst	present (nútíð)	ég tollerist	við tollerumst
	þú tollerast	þið tollerist		þú tollerist	þið tollerist
	hann, hún, það tollerast	þeir, þær, þau tollerast		hann, hún, það tollerist	þeir, þær, þau tollerist

past (þátíð)	ég tolleraðist	við tolleruðumst	past (þátíð)	ég tolleraðist	við tolleruðumst
	þú tolleraðist	þið tolleruðust		þú tolleraðist	þið tolleruðust
	hann, hún, það tolleraðist	þeir, þær, þau tolleruðust		hann, hún, það tolleraðist	þeir, þær, þau tolleruðust

imperative (boðháttur)	tollerast (þú)	tollerist (þið)
	tollerastu	tolleristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tolleraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tolleraður	tolleruð	tollerað	tolleraðir	tolleraðar	tolleruð
accusative (þolfall)	tolleraðan	tolleraða	tollerað	tolleraða	tolleraðar	tolleruð
dative (þágufall)	tolleruðum	tolleraðri	tolleruðu	tolleruðum	tolleruðum	tolleruðum
genitive (eignarfall)	tolleraðs	tolleraðrar	tolleraðs	tolleraðra	tolleraðra	tolleraðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tolleraði	tolleraða	tolleraða	tolleruðu	tolleruðu	tolleruðu
accusative (þolfall)	tolleraða	tolleruðu	tolleraða	tolleruðu	tolleruðu	tolleruðu
dative (þágufall)	tolleraða	tolleruðu	tolleraða	tolleruðu	tolleruðu	tolleruðu
genitive (eignarfall)	tolleraða	tolleruðu	tolleraða	tolleruðu	tolleruðu	tolleruðu

tollera

tollera