Latin

edit

Etymology 1

edit

tornāre +‎ -tor.

Alternative forms

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

tornātor m (genitive tornātōris, feminine tornātrīx); third declension

  1. (Late Latin, Medieval Latin) turner
    Synonym: (Medieval) rotārius
    • c. 334 CE – 337 CE, Julius Firmicus Maternus, Matheseos Libri VIII Liber IV.Cap XIII.2:
      Si vero a Venere defluens minuta lumine ad Mercurium feratur, vitia impuritates valitudinesque decernit, actus vero varios multiplicesque faciet: aut oratores aut tornatores aut plastas aut sculptores faciet <aut> pigmentarios aut coloris repertores aut farmacopolas aut popinarios facit et qui alienarum voluptatum et delectationum curam sollicitudinemque sustineant.
Declension
edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative tornātor tornātōrēs
Genitive tornātōris tornātōrum
Dative tornātōrī tornātōribus
Accusative tornātōrem tornātōrēs
Ablative tornātōre tornātōribus
Vocative tornātor tornātōrēs

Etymology 2

edit

Verb

edit

tornātor

  1. second/third-person singular future passive imperative of tornō

References

edit