tuczenie

Polish

Etymology

From tuczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /tuˈt͡ʂɛɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: tu‧cze‧nie

Noun

tuczenie n

1. verbal noun of tuczyć

Declension

Declension of tuczenie

	singular
nominative	tuczenie
genitive	tuczenia
dative	tuczeniu
accusative	tuczenie
instrumental	tuczeniem
locative	tuczeniu
vocative	tuczenie

Further reading

• tuczenie in Polish dictionaries at PWN