tuczyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *tučiti. By surface analysis, tuk +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtu.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: tu‧czyć

Verb

tuczyć impf (perfective utuczyć)

1. (transitive) to fatten (feed a stock animal for slaughter)
2. (transitive, colloquial) to overfeed
3. (intransitive, of food) to cause weight gain
4. (reflexive with się, colloquial) to overeat

Conjugation

Conjugation of tuczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		tuczyć
present tense	1st	tuczę			tuczymy
	2nd	tuczysz			tuczycie
	3rd	tuczy			tuczą
	impersonal	tuczy się
past tense	1st	tuczyłem, -(e)m tuczył	tuczyłam, -(e)m tuczyła	tuczyłom, -(e)m tuczyło	tuczyliśmy, -(e)śmy tuczyli	tuczyłyśmy, -(e)śmy tuczyły
	2nd	tuczyłeś, -(e)ś tuczył	tuczyłaś, -(e)ś tuczyła	tuczyłoś, -(e)ś tuczyło	tuczyliście, -(e)ście tuczyli	tuczyłyście, -(e)ście tuczyły
	3rd	tuczył	tuczyła	tuczyło	tuczyli	tuczyły
	impersonal	tuczono
future tense	1st	będę tuczył, będę tuczyć	będę tuczyła, będę tuczyć	będę tuczyło, będę tuczyć	będziemy tuczyli, będziemy tuczyć	będziemy tuczyły, będziemy tuczyć
	2nd	będziesz tuczył, będziesz tuczyć	będziesz tuczyła, będziesz tuczyć	będziesz tuczyło, będziesz tuczyć	będziecie tuczyli, będziecie tuczyć	będziecie tuczyły, będziecie tuczyć
	3rd	będzie tuczył, będzie tuczyć	będzie tuczyła, będzie tuczyć	będzie tuczyło, będzie tuczyć	będą tuczyli, będą tuczyć	będą tuczyły, będą tuczyć
	impersonal	będzie tuczyć się
conditional	1st	tuczyłbym, bym tuczył	tuczyłabym, bym tuczyła	tuczyłobym, bym tuczyło	tuczylibyśmy, byśmy tuczyli	tuczyłybyśmy, byśmy tuczyły
	2nd	tuczyłbyś, byś tuczył	tuczyłabyś, byś tuczyła	tuczyłobyś, byś tuczyło	tuczylibyście, byście tuczyli	tuczyłybyście, byście tuczyły
	3rd	tuczyłby, by tuczył	tuczyłaby, by tuczyła	tuczyłoby, by tuczyło	tuczyliby, by tuczyli	tuczyłyby, by tuczyły
	impersonal	tuczono by
imperative	1st	niech tuczę			tuczmy
	2nd	tucz			tuczcie
	3rd	niech tuczy			niech tuczą
active adjectival participle		tuczący	tucząca	tuczące	tuczący	tuczące
passive adjectival participle		tuczony	tuczona	tuczone	tuczeni	tuczone
contemporary adverbial participle		tucząc
verbal noun		tuczenie

Related terms

adjective

• tuczny

 

noun

• tucznik

 

Further reading

• tuczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tuczyć in Polish dictionaries at PWN