tucznik

Polish

Etymology

From tuczyć +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtut͡ʂ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂɲik
• Syllabification: tucz‧nik

Noun

tucznik m animal

1. porker (pig raised for food)

Declension

Declension of tucznik

	singular	plural
nominative	tucznik	tuczniki
genitive	tucznika	tuczników
dative	tucznikowi	tucznikom
accusative	tucznika	tuczniki
instrumental	tucznikiem	tucznikami
locative	tuczniku	tucznikach
vocative	tuczniku	tuczniki

Related terms

• tuczny
• tuczyć

 

Further reading

• tucznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tucznik in Polish dictionaries at PWN