uciekinier

Polish

Etymology

From uciekać +‎ -inier.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.t͡ɕɛˈki.ɲɛr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɲɛr
• Syllabification: u‧cie‧ki‧nier

Noun

uciekinier m pers (female equivalent uciekinierka)

1. fugitive, runaway

   Synonym: zbieg

Declension

Declension of uciekinier

	singular	plural
nominative	uciekinier	uciekinierzy/uciekiniery (deprecative)
genitive	uciekiniera	uciekinierów
dative	uciekinierowi	uciekinierom
accusative	uciekiniera	uciekinierów
instrumental	uciekinierem	uciekinierami
locative	uciekinierze	uciekinierach
vocative	uciekinierze	uciekinierzy

Derived terms

adjective

• uciekinierski

 

noun

• uciekinierstwo

 

Related terms

noun

• ucieczka

 

verb

• uciec

 

Further reading

• uciekinier in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uciekinier in Polish dictionaries at PWN