uimaranta
Finnish edit
Etymology edit
uima- (“swimming”) + ranta (“beach”)
Pronunciation edit
Noun edit
uimaranta
Declension edit
Inflection of uimaranta (Kotus type 9*J/kala, nt-nn gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | uimaranta | uimarannat | ||
genitive | uimarannan | uimarantojen | ||
partitive | uimarantaa | uimarantoja | ||
illative | uimarantaan | uimarantoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | uimaranta | uimarannat | ||
accusative | nom. | uimaranta | uimarannat | |
gen. | uimarannan | |||
genitive | uimarannan | uimarantojen uimarantainrare | ||
partitive | uimarantaa | uimarantoja | ||
inessive | uimarannassa | uimarannoissa | ||
elative | uimarannasta | uimarannoista | ||
illative | uimarantaan | uimarantoihin | ||
adessive | uimarannalla | uimarannoilla | ||
ablative | uimarannalta | uimarannoilta | ||
allative | uimarannalle | uimarannoille | ||
essive | uimarantana | uimarantoina | ||
translative | uimarannaksi | uimarannoiksi | ||
abessive | uimarannatta | uimarannoitta | ||
instructive | — | uimarannoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “uimaranta”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03