uitneembaar

Dutch

Etymology

uitneem (“stem of uitnemen”) +‎ -baar

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

uitneembaar (not comparable)

1. dismountable, removable

   De stoelen in de auto zijn uitneembaar voor extra ruimte.

   The seats in the car are removable for extra space.

Inflection

Declension of uitneembaar
uninflected	uitneembaar
inflected	uitneembare
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		uitneembaar
indefinite	m./f. sing.	uitneembare
	n. sing.	uitneembaar
	plural	uitneembare
definite		uitneembare
partitive		uitneembaars