uitruil

Dutch

Etymology

From uitruilen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯t.rœy̯l/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: uit‧ruil

Noun

uitruil m (plural uitruilen, diminutive uitruiltje n)

1. swap, exchange, mutual transfer of people, animals or goods

Synonyms

• ruil

Hyponyms

• gevangenenruil