uitvaart

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ûtevaert, from Old Dutch ūtfarth (“departure”), equivalent to uit (“out”) +‎ vaart (“journey”). In Middle Dutch the word was used figuratively for “death, dying”. The modern sense (also already Middle Dutch) is perhaps partially connected to this use, but chiefly follows Latin ex(s)equiae.

Pronunciation

• Audio

  (file)

• Hyphenation: uit‧vaart

Noun

uitvaart f (plural uitvaarten, diminutive uitvaartjes n)

1. internment, funeral

   Synonyms: uitvaartdienst, uitvaartplechtigheid, begrafenis, begrafenisplechtigheid, lijkplechtigheid

Derived terms

• uitvaartdienst
• uitvaartplechtigheid