unrihtwif
Old English
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editunrihtwīf n
Declension
editDeclension of unrihtwif (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | unrihtwīf | unrihtwīf |
accusative | unrihtwīf | unrihtwīf |
genitive | unrihtwīfes | unrihtwīfa |
dative | unrihtwīfe | unrihtwīfum |
References
edit- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “unrihtwīf”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.