uppgötva
Icelandic
editVerb
edituppgötva (weak verb, third-person singular past indicative uppgötvaði, supine uppgötvað)
Conjugation
edituppgötva — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að uppgötva | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
uppgötvað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
uppgötvandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég uppgötva | við uppgötvum | present (nútíð) |
ég uppgötvi | við uppgötvum |
| þú uppgötvar | þið uppgötvið | þú uppgötvir | þið uppgötvið | ||
| hann, hún, það uppgötvar | þeir, þær, þau uppgötva | hann, hún, það uppgötvi | þeir, þær, þau uppgötvi | ||
| past (þátíð) |
ég uppgötvaði | við uppgötvuðum | past (þátíð) |
ég uppgötvaði | við uppgötvuðum |
| þú uppgötvaðir | þið uppgötvuðuð | þú uppgötvaðir | þið uppgötvuðuð | ||
| hann, hún, það uppgötvaði | þeir, þær, þau uppgötvuðu | hann, hún, það uppgötvaði | þeir, þær, þau uppgötvuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
uppgötva (þú) | uppgötvið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| uppgötvaðu | uppgötviði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
uppgötvast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að uppgötvast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
uppgötvast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
uppgötvandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég uppgötvast | við uppgötvumst | present (nútíð) |
ég uppgötvist | við uppgötvumst |
| þú uppgötvast | þið uppgötvist | þú uppgötvist | þið uppgötvist | ||
| hann, hún, það uppgötvast | þeir, þær, þau uppgötvast | hann, hún, það uppgötvist | þeir, þær, þau uppgötvist | ||
| past (þátíð) |
ég uppgötvaðist | við uppgötvuðumst | past (þátíð) |
ég uppgötvaðist | við uppgötvuðumst |
| þú uppgötvaðist | þið uppgötvuðust | þú uppgötvaðist | þið uppgötvuðust | ||
| hann, hún, það uppgötvaðist | þeir, þær, þau uppgötvuðust | hann, hún, það uppgötvaðist | þeir, þær, þau uppgötvuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
uppgötvast (þú) | uppgötvist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| uppgötvastu | uppgötvisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
uppgötvaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)