urða

See also: urda, Urða, urdă, and -urda

Icelandic

urða (weak verb, third-person singular past indicative urðaði, supine urðað)

urða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að urða
supine (sagnbót)		urðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		urðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég urða	við urðum	present (nútíð)	ég urði	við urðum
	þú urðar	þið urðið		þú urðir	þið urðið
	hann, hún, það urðar	þeir, þær, þau urða		hann, hún, það urði	þeir, þær, þau urði

past (þátíð)	ég urðaði	við urðuðum	past (þátíð)	ég urðaði	við urðuðum
	þú urðaðir	þið urðuðuð		þú urðaðir	þið urðuðuð
	hann, hún, það urðaði	þeir, þær, þau urðuðu		hann, hún, það urðaði	þeir, þær, þau urðuðu

imperative (boðháttur)	urða (þú)	urðið (þið)
	urðaðu	urðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

urðast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að urðast
supine (sagnbót)		urðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		urðandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég urðast	við urðumst	present (nútíð)	ég urðist	við urðumst
	þú urðast	þið urðist		þú urðist	þið urðist
	hann, hún, það urðast	þeir, þær, þau urðast		hann, hún, það urðist	þeir, þær, þau urðist

past (þátíð)	ég urðaðist	við urðuðumst	past (þátíð)	ég urðaðist	við urðuðumst
	þú urðaðist	þið urðuðust		þú urðaðist	þið urðuðust
	hann, hún, það urðaðist	þeir, þær, þau urðuðust		hann, hún, það urðaðist	þeir, þær, þau urðuðust

imperative (boðháttur)	urðast (þú)	urðist (þið)
	urðastu	urðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

urðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	urðaður	urðuð	urðað	urðaðir	urðaðar	urðuð
accusative (þolfall)	urðaðan	urðaða	urðað	urðaða	urðaðar	urðuð
dative (þágufall)	urðuðum	urðaðri	urðuðu	urðuðum	urðuðum	urðuðum
genitive (eignarfall)	urðaðs	urðaðrar	urðaðs	urðaðra	urðaðra	urðaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	urðaði	urðaða	urðaða	urðuðu	urðuðu	urðuðu
accusative (þolfall)	urðaða	urðuðu	urðaða	urðuðu	urðuðu	urðuðu
dative (þágufall)	urðaða	urðuðu	urðaða	urðuðu	urðuðu	urðuðu
genitive (eignarfall)	urðaða	urðuðu	urðaða	urðuðu	urðuðu	urðuðu