vað

See also: vad, wad, WAD, văd, våd, wæd, and váð

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): [vaːð]

  Rhymes: -aːð

Etymology 1

From Old Norse vað, from Proto-Germanic *wadą; whence also Old English wæd, Swedish vad short for of vadställe, Danish vad, Norwegian vadested and Old High German wat. Compare the Latin vadum (“a ford”). The noun vað is derived from the verb vaða (“to wade”) and is not borrowed from the Latin noun.

Noun

vað n (genitive singular vaðs, nominative plural vöð)

1. a ford, a place for wading

Declension

declension of vað

n-s	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	vað	vaðið	vöð	vöðin
accusative	vað	vaðið	vöð	vöðin
dative	vaði	vaðinu	vöðum	vöðunum
genitive	vaðs	vaðsins	vaða	vaðanna

Derived terms

Derived terms

• fara á hundavaði yfir (to pass by a dog's ford over something; to slut something over, to do something hurriedly and badly)
• hafa vaðið fyrir neðan sig
• ríða á vaðið/ríða á vaðið með (to be the first to start on something, to be the first to tackle something)
• tefla á tæpasta vaðið
• það er betra að hafa vaðið fyrir neðan sig

Etymology 2

See vaða.

Verb

vað

1. imperative singular of vaða