Interlingua

edit

Etymology

edit

Cf. Dutch vakantie.

Noun

edit

vacantia (plural vacantias)

  1. vacation

Latin

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

Derived from the vacant- oblique stem of vacāns +‎ -ia.

Noun

edit

vacantia f (genitive vacantiae); first declension

  1. leisure
    Synonym: otium
  2. An empty place.
Declension
edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative vacantia vacantiae
Genitive vacantiae vacantiārum
Dative vacantiae vacantiīs
Accusative vacantiam vacantiās
Ablative vacantiā vacantiīs
Vocative vacantia vacantiae
Descendants
edit

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

edit

vacantia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of vacāns

References

edit