See also: vandringsmän

Swedish edit

Etymology edit

vandring (wandering) +‎ -s- +‎ man (man)

Noun edit

vandringsman c

  1. (somewhat solemn or poetic) a wanderer, a wandering man
    Synonym: vandrare

Declension edit

Declension of vandringsman 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative vandringsman vandringsmannen vandringsmän vandringsmännen
Genitive vandringsmans vandringsmannens vandringsmäns vandringsmännens

References edit