vankkurit
Finnish edit
Etymology edit
From Proto-Finnic *vankkuri (compare Estonian vanker, Ingrian vankkuri, Votic vankkuri), of unknown further etymology; possibly a Germanic borrowing from an unidentified etymon.
Pronunciation edit
Noun edit
vankkurit pl
- wagon (heavier four-wheeled vehicle)
Declension edit
Inflection of vankkurit (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | — | vankkurit | ||
genitive | — | vankkurien vankkureiden vankkureitten | ||
partitive | — | vankkureita vankkureja | ||
illative | — | vankkureihin | ||
singular | plural | |||
nominative | — | vankkurit | ||
accusative | nom. | — | vankkurit | |
gen. | — | |||
genitive | — | vankkurien vankkureiden vankkureitten | ||
partitive | — | vankkureita vankkureja | ||
inessive | — | vankkureissa | ||
elative | — | vankkureista | ||
illative | — | vankkureihin | ||
adessive | — | vankkureilla | ||
ablative | — | vankkureilta | ||
allative | — | vankkureille | ||
essive | — | vankkureina | ||
translative | — | vankkureiksi | ||
abessive | — | vankkureitta | ||
instructive | — | vankkurein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
Further reading edit
- “vankkurit”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04
Ingrian edit
Pronunciation edit
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋɑŋkːurit/, [ˈʋɑŋkːŭrĭd]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈʋɑŋkːurit/, [ˈʋɑŋkːurid̥]
- Rhymes: -ɑŋkːurit
- Hyphenation: vank‧ku‧rit
Noun edit
vankkurit
References edit
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 639