ventumi

Esperanto

Etymology

From vento (“wind”) +‎ -um-.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [ventˈumi]
• Rhymes: -umi
• Hyphenation: vent‧um‧i

Verb

ventumi (present ventumas, past ventumis, future ventumos, conditional ventumus, volitive ventumu)

1. to fan
2. to winnow

Conjugation

Conjugation of ventumi present past future singular plural singular plural singular plural tense ventumas ventumis ventumos active participle ventumanta ventumantaj ventuminta ventumintaj ventumonta ventumontaj acc. ventumantan ventumantajn ventumintan ventumintajn ventumontan ventumontajn passive participle ventumata ventumataj ventumita ventumitaj ventumota ventumotaj acc. ventumatan ventumatajn ventumitan ventumitajn ventumotan ventumotajn nominal active participle ventumanto ventumantoj ventuminto ventumintoj ventumonto ventumontoj acc. ventumanton ventumantojn ventuminton ventumintojn ventumonton ventumontojn nominal passive participle ventumato ventumatoj ventumito ventumitoj ventumoto ventumotoj acc. ventumaton ventumatojn ventumiton ventumitojn ventumoton ventumotojn adverbial active participle ventumante ventuminte ventumonte adverbial passive participle ventumate ventumite ventumote infinitive ventumi imperative ventumu conditional ventumus

Derived terms

• ventumilo (“a fan (handheld)”)