Latin

edit

Etymology

edit

From vēxillum +‎ -arius.

Pronunciation

edit

Noun

edit

vēxillārius m (genitive vēxillāriī or vēxillārī); second declension

  1. standard-bearer
    Synonym: vēxillifer
  2. chief of a group, gang
  3. (military, in the plural) re-enlisted veterans

Declension

edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative vēxillārius vēxillāriī
Genitive vēxillāriī
vēxillārī1
vēxillāriōrum
Dative vēxillāriō vēxillāriīs
Accusative vēxillārium vēxillāriōs
Ablative vēxillāriō vēxillāriīs
Vocative vēxillārie vēxillāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants

edit
  • English: vexillary
  • French: vexillaire
  • Italian: vessillario
  • Portuguese: vexilário

References

edit