vicissitas
Latin edit
Etymology edit
From vicis + -tās. Compare vicissitudo.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /u̯iˈkis.si.taːs/, [u̯ɪˈkɪs̠ːɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /viˈt͡ʃis.si.tas/, [viˈt͡ʃisːit̪äs]
Noun edit
vicissitās f (genitive vicissitātis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | vicissitās | vicissitātēs |
Genitive | vicissitātis | vicissitātum |
Dative | vicissitātī | vicissitātibus |
Accusative | vicissitātem | vicissitātēs |
Ablative | vicissitāte | vicissitātibus |
Vocative | vicissitās | vicissitātēs |
Descendants edit
- English: vicissity
References edit
- “vicissitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vicissitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.