Latin

edit

Etymology

edit

vīnum +‎ -eus

Pronunciation

edit

Adjective

edit

vīneus (feminine vīnea, neuter vīneum); first/second-declension adjective

  1. (relational) wine
  2. vinous

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vīneus vīnea vīneum vīneī vīneae vīnea
Genitive vīneī vīneae vīneī vīneōrum vīneārum vīneōrum
Dative vīneō vīneō vīneīs
Accusative vīneum vīneam vīneum vīneōs vīneās vīnea
Ablative vīneō vīneā vīneō vīneīs
Vocative vīnee vīnea vīneum vīneī vīneae vīnea

References

edit
  • vineus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vineus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to advance pent-houses, mantlets: vineas agere (B. G. 3. 21)