viriditas
Latin edit
Etymology edit
Noun edit
viriditās f (genitive viriditātis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | viriditās | viriditātēs |
Genitive | viriditātis | viriditātum |
Dative | viriditātī | viriditātibus |
Accusative | viriditātem | viriditātēs |
Ablative | viriditāte | viriditātibus |
Vocative | viriditās | viriditātēs |
Related terms edit
References edit
- “viriditas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “viriditas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- viriditas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- viriditas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.