See also: vitam and vítám

Hungarian

edit

Etymology

edit

vita (discussion, argument) +‎ -m (my, possessive suffix)

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈvitaːm]
  • Hyphenation: vi‧tám

Noun

edit

vitám

  1. first-person singular single-possession possessive of vita

Declension

edit
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative vitám
accusative vitámat
dative vitámnak
instrumental vitámmal
causal-final vitámért
translative vitámmá
terminative vitámig
essive-formal vitámként
essive-modal vitámul
inessive vitámban
superessive vitámon
adessive vitámnál
illative vitámba
sublative vitámra
allative vitámhoz
elative vitámból
delative vitámról
ablative vitámtól
non-attributive
possessive - singular
vitámé
non-attributive
possessive - plural
vitáméi