Ingrian edit

Etymology edit

From voitua (to become dirty) +‎ -in.

Pronunciation edit

Noun edit

voituin

  1. (folk poetic) Synonym of voije

Declension edit

Declension of voituin (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative voituin voituiset
genitive voituisen voituisiin
partitive voituista, voituist voituisia
illative voituisee voituisii
inessive voituisees voituisiis
elative voituisest voituisist
allative voituiselle voituisille
adessive voituiseel voituisiil
ablative voituiselt voituisilt
translative voituiseks voituisiks
essive voituisenna, voituiseen voituisinna, voituisiin
exessive1) voituisent voituisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References edit

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 678