wędrowniczka

Polish

Etymology

From wędrownik +‎ -iczka.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɛn.drɔvˈɲit͡ʂ.ka/
• Rhymes: -it͡ʂka
• Syllabification: wę‧drow‧nicz‧ka

Noun

wędrowniczka f (male equivalent wędrownik)

1. female equivalent of wędrownik (“wanderer”)

Declension

Declension of wędrowniczka

	singular	plural
nominative	wędrowniczka	wędrowniczki
genitive	wędrowniczki	wędrowniczek
dative	wędrowniczce	wędrowniczkom
accusative	wędrowniczkę	wędrowniczki
instrumental	wędrowniczką	wędrowniczkami
locative	wędrowniczce	wędrowniczkach
vocative	wędrowniczko	wędrowniczki

Related terms

adjectives

• wędrowniczy
• wędrowny

 

nouns

• wędrowiec
• wędrowniczek
• wędrówka

 

verbs

• powędrować
• wędrować
• zawędrować

 

Further reading

• wędrowniczka in Polish dictionaries at PWN