welwillende
Old English edit
Etymology edit
From Proto-West Germanic *welawilljandī. Equivalent to wel (“well”) + willende (“wishing”).
Pronunciation edit
Adjective edit
welwillende
Declension edit
Declension of welwillende — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | welwillende | welwillendu, welwillendo | welwillende |
Accusative | welwillendne | welwillende | welwillende |
Genitive | welwillendes | welwillendre | welwillendes |
Dative | welwillendum | welwillendre | welwillendum |
Instrumental | welwillende | welwillendre | welwillende |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | welwillende | welwillenda, welwillende | welwillendu, welwillendo |
Accusative | welwillende | welwillenda, welwillende | welwillendu, welwillendo |
Genitive | welwillendra | welwillendra | welwillendra |
Dative | welwillendum | welwillendum | welwillendum |
Instrumental | welwillendum | welwillendum | welwillendum |
Declension of welwillende — Weak
Antonyms edit
Derived terms edit
Descendants edit
- Middle English: welwillende