welwillende
Old English
editEtymology
editFrom Proto-West Germanic *welawilljandī. Equivalent to wel (“well”) + willende (“wishing”).
Pronunciation
editAdjective
editwelwillende
Declension
editDeclension of welwillende — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | welwillende | welwillendu, welwillendo | welwillende |
Accusative | welwillendne | welwillende | welwillende |
Genitive | welwillendes | welwillendre | welwillendes |
Dative | welwillendum | welwillendre | welwillendum |
Instrumental | welwillende | welwillendre | welwillende |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | welwillende | welwillenda, welwillende | welwillendu, welwillendo |
Accusative | welwillende | welwillenda, welwillende | welwillendu, welwillendo |
Genitive | welwillendra | welwillendra | welwillendra |
Dative | welwillendum | welwillendum | welwillendum |
Instrumental | welwillendum | welwillendum | welwillendum |
Declension of welwillende — Weak
Antonyms
editDerived terms
editDescendants
edit- Middle English: welwillende