wilgi

Old Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vilʲɡiː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vilʲɡi/

Adjective

wilgi

1. (attested in Masovia) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. gracious
      • 1968 [c. 1484], Michał Muszyński, editor, Glosy, zapiski i niektóre teksty polskie w starych drukach i rękopisach Biblioteki Kórnickiej do roku 1550, cz. II‎^[1], volume II, Błonie, page 214:

        Est eciam beatissima virgo Maria ministra humoris, wylga, id est gracie

        [Est eciam beatissima virgo Maria ministra humoris, wilga, id est gracie]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wilgi”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvil.ɡi/
• Rhymes: -ilɡi
• Syllabification: wil‧gi

Noun

wilgi f

1. inflection of wilga:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative/vocative plural