wprawny

Polish

Etymology

From wprawa +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfprav.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -avnɨ
• Syllabification: wpraw‧ny

Adjective

wprawny (comparative wprawniejszy, superlative najwprawniejszy, derived adverb wprawnie)

1. skilful, dexterous, deft

Declension

Declension of wprawny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wprawny		wprawna	wprawne	wprawni	wprawne
genitive	wprawnego		wprawnej	wprawnego	wprawnych
dative	wprawnemu		wprawnej	wprawnemu	wprawnym
accusative	wprawnego	wprawny	wprawną	wprawne	wprawnych	wprawne
instrumental	wprawnym		wprawną	wprawnym	wprawnymi
locative	wprawnym		wprawnej	wprawnym	wprawnych

Further reading

• wprawny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wprawny in Polish dictionaries at PWN