wtórnik

Polish

Etymology

From wtórny +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈftur.ɲik/
• Rhymes: -urɲik
• Syllabification: wtór‧nik

Noun

wtórnik m inan

1. duplicate (identical copy)

   Synonyms: duplikat, kopia, odpis, replika

2. (telecommunications) repeater

   Synonyms: regenerator sygnału, wzmacniak, wzmacniacz, powtarzacz

Declension

Declension of wtórnik

	singular	plural
nominative	wtórnik	wtórniki
genitive	wtórnika	wtórników
dative	wtórnikowi	wtórnikom
accusative	wtórnik	wtórniki
instrumental	wtórnikiem	wtórnikami
locative	wtórniku	wtórnikach
vocative	wtórniku	wtórniki

Further reading

• wtórnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wtórnik in Polish dictionaries at PWN