wycie

Polish

Etymology

From wyć +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕɛ
• Syllabification: wy‧cie

Noun

wycie n

1. verbal noun of wyć
2. howling, wailing

Declension

Declension of wycie

	singular
nominative	wycie
genitive	wycia
dative	wyciu
accusative	wycie
instrumental	wyciem
locative	wyciu
vocative	wycie

Further reading

• wycie in Polish dictionaries at PWN