wygnanie

Polish

Etymology

From wygnać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈɡna.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧gna‧nie

Noun

wygnanie n

1. (uncountable) verbal noun of wygnać
2. (countable) exile

Declension

Declension of wygnanie

	singular	plural
nominative	wygnanie	wygnania
genitive	wygnania	wygnań
dative	wygnaniu	wygnaniom
accusative	wygnanie	wygnania
instrumental	wygnaniem	wygnaniami
locative	wygnaniu	wygnaniach
vocative	wygnanie	wygnania

Further reading

• wygnanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wygnanie in Polish dictionaries at PWN