wymijający

Polish

Etymology

From wymijać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.mi.jaˈjɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: wy‧mi‧ja‧ją‧cy

Adjective

wymijający (comparative bardziej wymijający, superlative najbardziej wymijający, derived adverb wymijająco)

1. cagey, equivocal, evasive

Declension

Declension of wymijający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wymijający		wymijająca	wymijające	wymijający	wymijające
genitive	wymijającego		wymijającej	wymijającego	wymijających
dative	wymijającemu		wymijającej	wymijającemu	wymijającym
accusative	wymijającego	wymijający	wymijającą	wymijające	wymijających	wymijające
instrumental	wymijającym		wymijającą	wymijającym	wymijającymi
locative	wymijającym		wymijającej	wymijającym	wymijających

Related terms

verbs

• wymijać
• wyminąć

 

Participle

wymijający (active adjectival)

1. active adjectival participle of wymijać

Further reading

• wymijający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wymijający in Polish dictionaries at PWN