wyrzeczenie
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
wyrzeczenie n
- verbal noun of wyrzec
- abnegation
- Synonym: poświęcenie
Declension edit
Declension of wyrzeczenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wyrzeczenie | wyrzeczenia |
genitive | wyrzeczenia | wyrzeczeń |
dative | wyrzeczeniu | wyrzeczeniom |
accusative | wyrzeczenie | wyrzeczenia |
instrumental | wyrzeczeniem | wyrzeczeniami |
locative | wyrzeczeniu | wyrzeczeniach |
vocative | wyrzeczenie | wyrzeczenia |
Further reading edit
- wyrzeczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyrzeczenie in Polish dictionaries at PWN