wziernik

Polish

Etymology

From wzierać +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvʑɛrɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrɲik
• Syllabification: wzier‧nik

Noun

wziernik m inan

1. opening in something, covered with glass or another transparent material, which can be used to look inside it
2. speculum (medical instrument)

Declension

Declension of wziernik

	singular	plural
nominative	wziernik	wzierniki
genitive	wziernika	wzierników
dative	wziernikowi	wziernikom
accusative	wziernik	wzierniki
instrumental	wziernikiem	wziernikami
locative	wzierniku	wziernikach
vocative	wzierniku	wzierniki

Derived terms

adjective

• wziernikowy

 

verb

• wziernikować

 

Related terms

verb

• wzierać

 

Further reading

• wziernik in Polish dictionaries at PWN
• wziernik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN