zadręczenie

Polish

Etymology

From zadręczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.drɛnˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧drę‧cze‧nie

Noun

zadręczenie n

1. verbal noun of zadręczyć

Declension

Declension of zadręczenie

	singular
nominative	zadręczenie
genitive	zadręczenia
dative	zadręczeniu
accusative	zadręczenie
instrumental	zadręczeniem
locative	zadręczeniu
vocative	zadręczenie

Further reading

• zadręczenie in Polish dictionaries at PWN