zaniepokojenie

Polish

Etymology

From zaniepokoić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.ɲɛ.pɔ.kɔˈjɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧nie‧po‧ko‧je‧nie

Noun

zaniepokojenie n

1. verbal noun of zaniepokoić
2. anxiety, disquiet, disquietude

   Synonym: niepokój

Declension

Declension of zaniepokojenie

	singular
nominative	zaniepokojenie
genitive	zaniepokojenia
dative	zaniepokojeniu
accusative	zaniepokojenie
instrumental	zaniepokojeniem
locative	zaniepokojeniu
vocative	zaniepokojenie

Further reading

• zaniepokojenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaniepokojenie in Polish dictionaries at PWN