ziemianin

See also: Ziemianin

Polish

Etymology

From ziemia +‎ -anin.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʑɛˈmʲa.ɲin/

Noun

ziemianin m pers (feminine ziemianka)

1. (literary) man (human), mortal
2. (historical) landowner

Declension

declension of ziemianin

	singular	plural
nominative	ziemianin	ziemianie
genitive	ziemianina	ziemian
dative	ziemianinowi	ziemianom
accusative	ziemianina	ziemian
instrumental	ziemianinem	ziemianami
locative	ziemianinie	ziemianach
vocative	ziemianinie	ziemianie

Related terms

• (adjectives) ziemiankowy, ziemiański, ziemny, ziemski
• (adverb) ziemiańsko
• (nouns) ziemiankowość, ziemiańskość, ziemiaństwo

Further reading

• ziemianin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ziemianin in Polish dictionaries at PWN