zwierzchnik

Polish

Etymology

From zwierzchni +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzvjɛʂ.xɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛʂxɲik
• Syllabification: zwierz‧chnik

Noun

zwierzchnik m pers (female equivalent zwierzchniczka)

1. superior, suzerain

Declension

Declension of zwierzchnik

	singular	plural
nominative	zwierzchnik	zwierzchnicy/zwierzchniki (deprecative)
genitive	zwierzchnika	zwierzchników
dative	zwierzchnikowi	zwierzchnikom
accusative	zwierzchnika	zwierzchników
instrumental	zwierzchnikiem	zwierzchnikami
locative	zwierzchniku	zwierzchnikach
vocative	zwierzchniku	zwierzchnicy

Derived terms

noun

• zwierzchnictwo

 

Related terms

adjective

• zwierzchni

 

Further reading

• zwierzchnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zwierzchnik in Polish dictionaries at PWN