zwykły

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sъvyklъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzvɨ.kwɨ/

• audio

  (file)

Adjective

zwykły (comparative zwyklejszy, superlative najzwyklejszy, adverb zwykle)

1. common, normal, ordinary

Declension

declension of zwykły

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	zwykły		zwykłe	zwykła	zwykli	zwykłe
genitive	zwykłego			zwykłej	zwykłych
dative	zwykłemu				zwykłym
accusative	zwykłego	zwykły	zwykłe	zwykłą	zwykłych	zwykłe
instrumental	zwykłym				zwykłymi
locative				zwykłej	zwykłych

Further reading

• zwykły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zwykły in Polish dictionaries at PWN