απορώ

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀπορέω (aporéō), from ἄπορος (áporos, “impassable, hard, difficult”).

Pronunciation

• IPA^(key): /apoˈɾo/
• Hyphenation: α‧πο‧ρώ

Verb

απορώ • (aporó) (past απόρησα, passive —, ppp απορημένος)

1. (intransitive) to be puzzled, be bewildered, be perplexed, wonder (at)

   Synonyms: αναρωτιέμαι (anarotiémai), διερωτώμαι (dierotómai)

   Είναι να απορεί κανείς πώς κοιμάται με τέτοιο θόρυβο. ― Eínai na aporeí kaneís pós koimátai me tétoio thóryvo. ― One can only wonder at how he sleeps with such noise.

   Απορώ! Δεν αισθάνεται τύψεις γι’ αυτό που έκανε; ― Aporó! Den aisthánetai týpseis gi’ aftó pou ékane? ― I wonder! Doesn't he feel any guilt for what he did?

2. (intransitive) to be surprised, be at a loss, marvel at, not be able to believe

   Synonym: εκπλήσσομαι (ekplíssomai)

   Απορώ ποιο δρόμο να πάρω. ― Aporó poio drómo na páro. ― I'm at a loss as to which road to take.

   Απορώ με το θράσος σου! ― Aporó me to thrásos sou! ― I can't believe your cheek!

Conjugation

απορώ   (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	απορώ	απορήσω
2 sg	απορείς	απορήσεις
3 sg	απορεί	απορήσει
1 pl	απορούμε	απορήσουμε, [-ομε]
2 pl	απορείτε	απορήσετε
3 pl	απορούν(ε)	απορήσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	απορούσα	απόρησα
2 sg	απορούσες	απόρησες
3 sg	απορούσε	απόρησε
1 pl	απορούσαμε	απορήσαμε
2 pl	απορούσατε	απορήσατε
3 pl	απορούσαν(ε)	απόρησαν, απορήσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα απορώ ➤	θα απορήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα απορείς, …	θα απορήσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … απορήσει	είμαι, είσαι, … απορημένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … απορήσει	ήμουν, ήσουν, … απορημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … απορήσει	θα είμαι, θα είσαι, … απορημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	απόρησε
2 pl	απορείτε	απορήστε
Other forms
Active present participle ➤	απορώντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας απορήσει ➤
Passive perfect participle ➤	απορημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤	απορήσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: απορία f (aporía, “bewilderment, confusion, question”)