φράζω

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Seems to go back to a stem *φραδ-. Might be related to φρήν (phrḗn, “wits, will”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰráz.dɔː/ → /ˈɸra.zo/ → /ˈfra.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰráz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰra.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸra.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfra.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfra.zo/

Verb

φρᾰ́ζω • (phrázō)

1. to make known, point out, intimate, show
2. to tell, declare
3. to explain, interpret
4. to counsel, advise, suggest, bid, order
5. (middle voice) to think, consider, ponder, muse
6. (middle voice) to devise, plan, design, intend
7. (middle voice) to think, suppose, believe, imagine that
8. (middle voice) to remark, perceive, notice
9. (middle voice) to come to know, learn, become acquainted with, see, understand
10. (middle voice) to observe, watch, guard
11. (middle voice) to mind, heed, take care, beware of

Inflection

   Present: φρᾰ́ζω, φρᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φρᾰ́ζω	φρᾰ́ζεις	φρᾰ́ζει	φρᾰ́ζετον	φρᾰ́ζετον	φρᾰ́ζομεν	φρᾰ́ζετε	φρᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	φρᾰ́ζω	φρᾰ́ζῃς	φρᾰ́ζῃ	φρᾰ́ζητον	φρᾰ́ζητον	φρᾰ́ζωμεν	φρᾰ́ζητε	φρᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	φρᾰ́ζοιμῐ	φρᾰ́ζοις	φρᾰ́ζοι	φρᾰ́ζοιτον	φρᾰζοίτην	φρᾰ́ζοιμεν	φρᾰ́ζοιτε	φρᾰ́ζοιεν
	imperative		φρᾰ́ζε	φρᾰζέτω	φρᾰ́ζετον	φρᾰζέτων		φρᾰ́ζετε	φρᾰζόντων
middle/ passive	indicative	φρᾰ́ζομαι	φρᾰ́ζῃ, φρᾰ́ζει	φρᾰ́ζεται	φρᾰ́ζεσθον	φρᾰ́ζεσθον	φρᾰζόμεθᾰ	φρᾰ́ζεσθε	φρᾰ́ζονται
	subjunctive	φρᾰ́ζωμαι	φρᾰ́ζῃ	φρᾰ́ζηται	φρᾰ́ζησθον	φρᾰ́ζησθον	φρᾰζώμεθᾰ	φρᾰ́ζησθε	φρᾰ́ζωνται
	optative	φρᾰζοίμην	φρᾰ́ζοιο	φρᾰ́ζοιτο	φρᾰ́ζοισθον	φρᾰζοίσθην	φρᾰζοίμεθᾰ	φρᾰ́ζοισθε	φρᾰ́ζοιντο
	imperative		φρᾰ́ζου	φρᾰζέσθω	φρᾰ́ζεσθον	φρᾰζέσθων		φρᾰ́ζεσθε	φρᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φρᾰ́ζειν				φρᾰ́ζεσθαι
participle	m	φρᾰ́ζων				φρᾰζόμενος
	f	φρᾰ́ζουσᾰ				φρᾰζομένη
	n	φρᾰ́ζον				φρᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: φρᾰ́ζω, φρᾰ́ζομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φρᾰ́ζω	φρᾰ́ζεις	φρᾰ́ζει	φρᾰ́ζετον	φρᾰ́ζετον	φρᾰ́ζομεν	φρᾰ́ζετε	φρᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	φρᾰ́ζω, φρᾰ́ζωμῐ	φρᾰ́ζῃς, φρᾰ́ζῃσθᾰ	φρᾰ́ζῃ, φρᾰ́ζῃσῐ	φρᾰ́ζητον	φρᾰ́ζητον	φρᾰ́ζωμεν	φρᾰ́ζητε	φρᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	φρᾰ́ζοιμῐ	φρᾰ́ζοισ(θᾰ)	φρᾰ́ζοι	φρᾰ́ζοιτον	φρᾰζοίτην	φρᾰ́ζοιμεν	φρᾰ́ζοιτε	φρᾰ́ζοιεν
	imperative		φρᾰ́ζε	φρᾰζέτω	φρᾰ́ζετον	φρᾰζέτων		φρᾰ́ζετε	φρᾰζόντων
middle/ passive	indicative	φρᾰ́ζομαι	φρᾰ́ζεαι	φρᾰ́ζεται	φρᾰ́ζεσθον	φρᾰ́ζεσθον	φρᾰζόμε(σ)θᾰ	φρᾰ́ζεσθε	φρᾰ́ζονται
	subjunctive	φρᾰ́ζωμαι	φρᾰ́ζηαι	φρᾰ́ζηται	φρᾰ́ζησθον	φρᾰ́ζησθον	φρᾰζώμε(σ)θᾰ	φρᾰ́ζησθε	φρᾰ́ζωνται
	optative	φρᾰζοίμην	φρᾰ́ζοιο	φρᾰ́ζοιτο	φρᾰ́ζοισθον	φρᾰζοίσθην	φρᾰζοίμε(σ)θᾰ	φρᾰ́ζοισθε	φρᾰζοίᾰτο
	imperative		φρᾰ́ζεο	φρᾰζέσθω	φρᾰ́ζεσθον	φρᾰζέσθων		φρᾰ́ζεσθε	φρᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φρᾰ́ζειν/φρᾰζέμεν(αι)/φρᾰ́ζμεν(αι)				φρᾰ́ζεσθαι
participle	m	φρᾰ́ζων				φρᾰζόμενος
	f	φρᾰ́ζουσᾰ				φρᾰζομένη
	n	φρᾰ́ζον				φρᾰζόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔφρᾰζον, ἐφρᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφρᾰζον	ἔφρᾰζες	ἔφρᾰζε(ν)	ἐφρᾰ́ζετον	ἐφρᾰζέτην	ἐφρᾰ́ζομεν	ἐφρᾰ́ζετε	ἔφρᾰζον
middle/ passive	indicative	ἐφρᾰζόμην	ἐφρᾰ́ζου	ἐφρᾰ́ζετο	ἐφρᾰ́ζεσθον	ἐφρᾰζέσθην	ἐφρᾰζόμεθᾰ	ἐφρᾰ́ζεσθε	ἐφρᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: φρᾰ́ζον, φρᾰζόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φρᾰ́ζον	φρᾰ́ζες	φρᾰ́ζε(ν)	φρᾰ́ζετον	φρᾰζέτην	φρᾰ́ζομεν	φρᾰ́ζετε	φρᾰ́ζον
middle/ passive	indicative	φρᾰζόμην	φρᾰ́ζου	φρᾰ́ζετο	φρᾰ́ζεσθον	φρᾰζέσθην	φρᾰζόμε(σ)θᾰ	φρᾰ́ζεσθε	φρᾰ́ζοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φρᾰ́σω, φρᾰ́σομαι, φρᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φρᾰ́σω	φρᾰ́σεις	φρᾰ́σει	φρᾰ́σετον	φρᾰ́σετον	φρᾰ́σομεν	φρᾰ́σετε	φρᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	φρᾰ́σοιμῐ	φρᾰ́σοις	φρᾰ́σοι	φρᾰ́σοιτον	φρᾰσοίτην	φρᾰ́σοιμεν	φρᾰ́σοιτε	φρᾰ́σοιεν
middle	indicative	φρᾰ́σομαι	φρᾰ́σῃ, φρᾰ́σει	φρᾰ́σεται	φρᾰ́σεσθον	φρᾰ́σεσθον	φρᾰσόμεθᾰ	φρᾰ́σεσθε	φρᾰ́σονται
	optative	φρᾰσοίμην	φρᾰ́σοιο	φρᾰ́σοιτο	φρᾰ́σοισθον	φρᾰσοίσθην	φρᾰσοίμεθᾰ	φρᾰ́σοισθε	φρᾰ́σοιντο
passive	indicative	φρᾰσθήσομαι	φρᾰσθήσῃ	φρᾰσθήσεται	φρᾰσθήσεσθον	φρᾰσθήσεσθον	φρᾰσθησόμεθᾰ	φρᾰσθήσεσθε	φρᾰσθήσονται
	optative	φρᾰσθησοίμην	φρᾰσθήσοιο	φρᾰσθήσοιτο	φρᾰσθήσοισθον	φρᾰσθησοίσθην	φρᾰσθησοίμεθᾰ	φρᾰσθήσοισθε	φρᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φρᾰ́σειν			φρᾰ́σεσθαι		φρᾰσθήσεσθαι
participle	m	φρᾰ́σων			φρᾰσόμενος		φρᾰσθησόμενος
	f	φρᾰ́σουσᾰ			φρᾰσομένη		φρᾰσθησομένη
	n	φρᾰ́σον			φρᾰσόμενον		φρᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔφρᾰσᾰ, ἐφρᾰσᾰ́μην, ἐφρᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφρᾰσᾰ	ἔφρᾰσᾰς	ἔφρᾰσε(ν)	ἐφρᾰ́σᾰτον	ἐφρᾰσᾰ́την	ἐφρᾰ́σᾰμεν	ἐφρᾰ́σᾰτε	ἔφρᾰσᾰν
	subjunctive	φρᾰ́σω	φρᾰ́σῃς	φρᾰ́σῃ	φρᾰ́σητον	φρᾰ́σητον	φρᾰ́σωμεν	φρᾰ́σητε	φρᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	φρᾰ́σαιμῐ	φρᾰ́σειᾰς, φρᾰ́σαις	φρᾰ́σειε(ν), φρᾰ́σαι	φρᾰ́σαιτον	φρᾰσαίτην	φρᾰ́σαιμεν	φρᾰ́σαιτε	φρᾰ́σειᾰν, φρᾰ́σαιεν
	imperative		φρᾰ́σον	φρᾰσᾰ́τω	φρᾰ́σᾰτον	φρᾰσᾰ́των		φρᾰ́σᾰτε	φρᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφρᾰσᾰ́μην	ἐφρᾰ́σω	ἐφρᾰ́σᾰτο	ἐφρᾰ́σᾰσθον	ἐφρᾰσᾰ́σθην	ἐφρᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐφρᾰ́σᾰσθε	ἐφρᾰ́σᾰντο
	subjunctive	φρᾰ́σωμαι	φρᾰ́σῃ	φρᾰ́σηται	φρᾰ́σησθον	φρᾰ́σησθον	φρᾰσώμεθᾰ	φρᾰ́σησθε	φρᾰ́σωνται
	optative	φρᾰσαίμην	φρᾰ́σαιο	φρᾰ́σαιτο	φρᾰ́σαισθον	φρᾰσαίσθην	φρᾰσαίμεθᾰ	φρᾰ́σαισθε	φρᾰ́σαιντο
	imperative		φρᾰ́σαι	φρᾰσᾰ́σθω	φρᾰ́σᾰσθον	φρᾰσᾰ́σθων		φρᾰ́σᾰσθε	φρᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφρᾰ́σθην	ἐφρᾰ́σθης	ἐφρᾰ́σθη	ἐφρᾰ́σθητον	ἐφρᾰσθήτην	ἐφρᾰ́σθημεν	ἐφρᾰ́σθητε	ἐφρᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	φρᾰσθῶ	φρᾰσθῇς	φρᾰσθῇ	φρᾰσθῆτον	φρᾰσθῆτον	φρᾰσθῶμεν	φρᾰσθῆτε	φρᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	φρᾰσθείην	φρᾰσθείης	φρᾰσθείη	φρᾰσθεῖτον, φρᾰσθείητον	φρᾰσθείτην, φρᾰσθειήτην	φρᾰσθεῖμεν, φρᾰσθείημεν	φρᾰσθεῖτε, φρᾰσθείητε	φρᾰσθεῖεν, φρᾰσθείησᾰν
	imperative		φρᾰ́σθητῐ	φρᾰσθήτω	φρᾰ́σθητον	φρᾰσθήτων		φρᾰ́σθητε	φρᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φρᾰ́σαι			φρᾰ́σᾰσθαι		φρᾰσθῆναι
participle	m	φρᾰ́σᾱς			φρᾰσᾰ́μενος		φρᾰσθείς
	f	φρᾰ́σᾱσᾰ			φρᾰσᾰμένη		φρᾰσθεῖσᾰ
	n	φρᾰ́σᾰν			φρᾰσᾰ́μενον		φρᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέφρᾰδον, ἐπεφρᾰδόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέφρᾰδον	ἐπέφρᾰδες	ἐπέφρᾰδε(ν)	ἐπεφρᾰ́δετον	ἐπεφρᾰδέτην	ἐπεφρᾰ́δομεν	ἐπεφρᾰ́δετε	ἐπέφρᾰδον
	subjunctive	πεφρᾰ́δω, πεφρᾰ́δωμῐ	πεφρᾰ́δῃς, πεφρᾰ́δῃσθᾰ	πεφρᾰ́δῃ, πεφρᾰ́δῃσῐ	πεφρᾰ́δητον	πεφρᾰ́δητον	πεφρᾰ́δωμεν	πεφρᾰ́δητε	πεφρᾰ́δωσῐ(ν)
	optative	πεφρᾰ́δοιμῐ	πεφρᾰ́δοις/πεφρᾰ́δοισθᾰ	πεφρᾰ́δοι	πεφρᾰδεῖτον	πεφρᾰδείτην	πεφρᾰδεῖμεν	πεφρᾰδεῖτε	πεφρᾰδεῖεν
	imperative		πέφρᾰδε	πεφρᾰδέτω	πεφρᾰ́δετον	πεφρᾰδέτων		πεφρᾰ́δετε	πεφρᾰδόντων
middle	indicative	ἐπεφρᾰδόμην	ἐπεφρᾰ́δεο	ἐπεφρᾰ́δετο	ἐπεφρᾰ́δεσθον	ἐπεφρᾰδέσθην	ἐπεφρᾰδόμε(σ)θᾰ	ἐπεφρᾰ́δεσθε	ἐπεφρᾰ́δοντο
	subjunctive	πεφρᾰ́δωμαι	πεφρᾰ́δηαι	πεφρᾰ́δηται	πεφρᾰ́δησθον	πεφρᾰ́δησθον	πεφρᾰδώμε(σ)θᾰ	πεφρᾰ́δησθε	πεφρᾰ́δωνται
	optative	πεφρᾰδοίμην	πεφρᾰ́δοιο	πεφρᾰ́δοιτο	πεφρᾰ́δοισθον	πεφρᾰδοίσθην	πεφρᾰδοίμε(σ)θᾰ	πεφρᾰ́δοισθε	πεφρᾰδοίᾰτο
	imperative		πεφρᾰ́δεο	πεφρᾰδέσθω	πεφρᾰ́δεσθον	πεφρᾰδέσθων		πεφρᾰ́δεσθε	πεφρᾰδέσθων
		active			middle
infinitive		πεφρᾰδεῖν/πεφρᾰδέειν/πεφρᾰδέμεν(αι)			πεφρᾰδέσθαι
participle	m	πεφρᾰδών			πεφρᾰδόμενος
	f	πεφρᾰδοῦσᾰ			πεφρᾰδομένη
	n	πεφρᾰδόν			πεφρᾰδόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πέφρᾰδον, πεφρᾰδόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέφρᾰδον	πέφρᾰδες	πέφρᾰδε(ν)	πεφρᾰ́δετον	πεφρᾰδέτην	πεφρᾰ́δομεν	πεφρᾰ́δετε	πέφρᾰδον
middle	indicative	πεφρᾰδόμην	πεφρᾰ́δεο	πεφρᾰ́δετο	πεφρᾰ́δεσθον	πεφρᾰδέσθην	πεφρᾰδόμε(σ)θᾰ	πεφρᾰ́δεσθε	πεφρᾰ́δοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέφρᾰκᾰ, πέφρᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέφρᾰκᾰ	πέφρᾰκᾰς	πέφρᾰκε(ν)	πεφρᾰ́κᾰτον	πεφρᾰ́κᾰτον	πεφρᾰ́κᾰμεν	πεφρᾰ́κᾰτε	πεφρᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφρᾰ́κω	πεφρᾰ́κῃς	πεφρᾰ́κῃ	πεφρᾰ́κητον	πεφρᾰ́κητον	πεφρᾰ́κωμεν	πεφρᾰ́κητε	πεφρᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	πεφρᾰ́κοιμῐ, πεφρᾰκοίην	πεφρᾰ́κοις, πεφρᾰκοίης	πεφρᾰ́κοι, πεφρᾰκοίη	πεφρᾰ́κοιτον	πεφρᾰκοίτην	πεφρᾰ́κοιμεν	πεφρᾰ́κοιτε	πεφρᾰ́κοιεν
	imperative		πέφρᾰκε	πεφρᾰκέτω	πεφρᾰ́κετον	πεφρᾰκέτων		πεφρᾰ́κετε	πεφρᾰκόντων
middle/ passive	indicative	πέφρᾰσμαι	πέφρᾰσαι	πέφρᾰσται	πέφρᾰσθον	πέφρᾰσθον	πεφρᾰ́σμεθᾰ	πέφρᾰσθε	πεφρᾰ́δᾰται
	subjunctive	πεφρᾰσμένος ὦ	πεφρᾰσμένος ᾖς	πεφρᾰσμένος ᾖ	πεφρᾰσμένω ἦτον	πεφρᾰσμένω ἦτον	πεφρᾰσμένοι ὦμεν	πεφρᾰσμένοι ἦτε	πεφρᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφρᾰσμένος εἴην	πεφρᾰσμένος εἴης	πεφρᾰσμένος εἴη	πεφρᾰσμένω εἴητον/εἶτον	πεφρᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	πεφρᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφρᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	πεφρᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέφρᾰσο	πεφρᾰ́σθω	πέφρᾰσθον	πεφρᾰ́σθων		πέφρᾰσθε	πεφρᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφρᾰκέναι				πεφρᾰ́σθαι
participle	m	πεφρᾰκώς				πεφρᾰσμένος
	f	πεφρᾰκυῖᾰ				πεφρᾰσμένη
	n	πεφρᾰκός				πεφρᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεφρᾰ́κειν, ἐπεφρᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεφρᾰ́κειν, ἐπεφρᾰ́κη	ἐπεφρᾰ́κεις, ἐπεφρᾰ́κης	ἐπεφρᾰ́κει(ν)	ἐπεφρᾰ́κετον	ἐπεφρᾰκέτην	ἐπεφρᾰ́κεμεν	ἐπεφρᾰ́κετε	ἐπεφρᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεφρᾰ́σμην	ἐπέφρᾰσο	ἐπέφρᾰστο	ἐπέφρᾰσθον	ἐπεφρᾰ́σθην	ἐπεφρᾰ́σμεθᾰ	ἐπέφρᾰσθε	ἐπεφρᾰ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀφραδίη (aphradíē)
• Θεόφραστος (Theóphrastos)
• μεταφράζω (metaphrázō)
• φρᾰ́σις (phrásis)
• φρᾰστέον (phrastéon)
• φρᾰστήρ (phrastḗr)
• φρᾰ́στης (phrástēs)
• φρᾰ́στωρ (phrástōr)
• φρᾰστῐκός (phrastikós)

 

Related terms

• φρᾰδή (phradḗ)
• φρᾰδής (phradḗs)

Further reading

• “φράζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φράζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “φράζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• φράζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• φράζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “φράζω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5419 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Alternative forms

• φράσσω (frásso) (formal)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek φράζω (phrázō) from Ancient Greek φράσσω (phrássō) or φράττω (phráttō) from past tense ‑αξα to present ‑άζω, in the pattern of στάζω (stázō), ἔσταξα (éstaxa, “I dripped”).

Unrelated to the ancient φράζω (phrázō, “tell, explain”). Stems φρακ-, φραγ- unrelated to φρακάρω (frakáro) or φράξια (fráxia) (see Related terms).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfra.zo/
• Hyphenation: φρά‧ζω

Verb

φράζω • (frázo) (past έφραξα, passive φράζομαι, p‑past φράχτηκα, ppp φραγμένος)

1. (transitive) to fence
2. (transitive, intransitive) to block, obstruct, clog

   Έφραξε ο νεροχύτης.

   Éfraxe o nerochýtis.

   The sink clogged up.

Conjugation

φράζω   φράζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	φράζω	φράξω	φράζομαι	φραχτώ
2 sg	φράζεις	φράξεις	φράζεσαι	φραχτείς
3 sg	φράζει	φράξει	φράζεται	φραχτεί
1 pl	φράζουμε, [‑ομε]	φράξουμε, [‑ομε]	φραζόμαστε	φραχτούμε
2 pl	φράζετε	φράξετε	φράζεστε, φραζόσαστε	φραχτείτε
3 pl	φράζουν(ε)	φράξουν(ε)	φράζονται	φραχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έφραζα	έφραξα	φραζόμουν(α)	φράχτηκα
2 sg	έφραζες	έφραξες	φραζόσουν(α)	φράχτηκες
3 sg	έφραζε	έφραξε	φραζόταν(ε)	φράχτηκε
1 pl	φράζαμε	φράξαμε	φραζόμασταν, (‑όμαστε)	φραχτήκαμε
2 pl	φράζατε	φράξατε	φραζόσασταν, (‑όσαστε)	φραχτήκατε
3 pl	έφραζαν, φράζαν(ε)	έφραξαν, φράξαν(ε)	φράζονταν, (φραζόντουσαν)	φράχτηκαν, φραχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα φράζω ➤	θα φράξω ➤	θα φράζομαι ➤	θα φραχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα φράζεις, …	θα φράξεις, …	θα φράζεσαι, …	θα φραχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … φράξει   έχω, έχεις, … φραγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … φραχτεί   είμαι, είσαι, … φραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … φράξει   είχα, είχες, … φραγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … φραχτεί   ήμουν, ήσουν, … φραγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … φράξει   θα έχω, θα έχεις, … φραγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … φραχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … φραγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	φράζε	φράξε, φράχ' 1	—	φράξου
2 pl	φράζετε	φράξτε, φράχτε2	φράζεστε	φραχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	φράζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας φράξει ➤		φραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	φράξει		φραχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. φράχ' το ("block it!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• (formal): φράσσω (frásso), εμφράσσω (emfrásso)

(fence): περιφράσσω (perifrásso), περικλείω (perikleío) (block): εμποδίζω (empodízo) (clog): βουλώνω (voulóno)

Antonyms

(antonym(s) of “clog”): ξεβουλώνω (xevoulóno), αποφράζω (apofrázo), αποφράσσω (apofrásso) (formal)

Related terms

Related words by stem

φραζ-

• αποφράζω (apofrázo)
• All other -φράζω verbs are related to the ancient φράζω (“tell, explain”) (e.g. μεταφράζω (metafrázo, “translate”), παραφράζω (parafrázo, “make a paraphrase”)

φρασσ- (all formal)

• αποφράσσω (apofrásso, “unblock”)
• εμφράσσω (emfrásso)
• περιφράσσω (perifrásso)
• φράσσω (frásso)

φρακ- + [t] > φραχτ-, or unchanged in the more formal φρακτ-

• απερίφραχτος (aperífrachtos, “unfenced”)
• αποφρακτικός (apofraktikós, “obstructive”)
• άφραχτος (áfrachtos, “unfenced”), άφρακτος (áfraktos)
• καγκελόφραχτος (kagkelófrachtos, “rail fenced”)
• σιδερόφραχτος (siderófrachtos, “fenced with iron rail”), σιδηρόφρακτος (sidirófraktos)
• υδατοφράχτης m (ydatofráchtis, “dam”), υδατοφράκτης (ydatofráktis)
• φράχτης m (fráchtis, “fence”), φράκτης (fráktis)

φρακ/γ- + [s] > φραξ-

• απόφραξη f (apófraxi, “unblocking”)
• έμφραξη f (émfraxi, “blocking”) (formal)
• περίφραξη f (perífraxi)
• φράξιμο n (fráximo)
• Unrelated: φράξια f (fráxia, “differentiated group within a political party”) from the Russian фракция (frakcija) from Latin fractio.
• Unrelated: φρακάρω (frakáro, “I block, I am blocked”) from Venetian fracar

φραγ-

• άφραγος (áfragos)
• διάφραγμα n (diáfragma)
• διαφραγματικός (diafragmatikós)
• έμφραγμα n (émfragma)
• ξέφραγος (xéfragos)
• οδόφραγμα n (odófragma)
• περίφραγμα n (perífragma)
• φραγή f (fragí)
• φράγμα n (frágma)
• φραγμός m (fragmós)