ಕೂಡಿಕೆ

Kannada edit

Etymology edit

From ಕೂಡು (kūḍu, to join, combine) +‎ -ಕೆ (-ke, -ing (nominalising suffix)).

Pronunciation edit

Noun edit

ಕೂಡಿಕೆ (kūḍike)

  1. joining; meeting; a junction
  2. (Mysore, dialectal) a man who has married a widow
  3. (Mysore, dialectal) a remarried widow

Declension edit

Case/Form Singular Plural
Nominative ಕೂಡಿಕೆಯು (kūḍikeyu) ಕೂಡಿಕೆಗಳು (kūḍikegaḷu)
Accusative ಕೂಡಿಕೆಯನ್ನು (kūḍikeyannu) ಕೂಡಿಕೆಗಳನ್ನು (kūḍikegaḷannu)
Instrumental ಕೂಡಿಕೆಯಿಂದ (kūḍikeyinda) ಕೂಡಿಕೆಗಳಿಂದ (kūḍikegaḷinda)
Dative ಕೂಡಿಕೆಗೆ (kūḍikege) ಕೂಡಿಕೆಗಳಿಗೆ (kūḍikegaḷige)
Genitive ಕೂಡಿಕೆಯ (kūḍikeya) ಕೂಡಿಕೆಗಳ (kūḍikegaḷa)

References edit

  • Kittel, Ferdinand (1894) “ಕೂಡಿಕೆ”, in Kittel's Kannada-English dictionary, Madras: University of Madras, published 1968-1971
  • The template Template:R:kn:KEED does not use the parameter(s):
    entry=ಕೊಡಿಕೆ
    Please see Module:checkparams for help with this warning.
    Učida, Norihiko, Rajapurohit, B. B. (2013) Kannada-English Etymological Dictionary, 3-11-1, Asahi-chō, Fuchū-shi, 183-8534, Tokyo: Research Institute for Languages and Cultures of Asia and Africa (ILCAA), Tokyo University of Foreign Studies, →ISBN, page 266, column 1.