Brandteig
German edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
Brandteig m (strong, genitive Brandteigs, plural Brandteige)
Declension edit
Declension of Brandteig [masculine, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Brandteig | die | Brandteige |
genitive | eines | des | Brandteigs | der | Brandteige |
dative | einem | dem | Brandteig | den | Brandteigen |
accusative | einen | den | Brandteig | die | Brandteige |
Further reading edit
- “Brandteig” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache