lijn

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /lɛi̯n/

• audio

  (file)

• Hyphenation: lijn
• Rhymes: -ɛi̯n

Etymology 1

From Middle Dutch līne, from Old Dutch *līna, from Proto-Germanic *līnǭ, ultimately from Proto-Indo-European *līno- (“flax”). In several senses influenced by Latin līnea; compare linie.

Noun

lijn f (plural lijnen, diminutive lijntje n)

1. (geometry) A line.

   Synonym: streep

2. Any line or curve.

   De lijnen in het schilderij waren erg lelijk.

   The lines in the painting were very ugly.

3. A rope, a cable.

   Synonyms: touw, draad, kabel

4. A route, a line (of transport, especially of public transport and airlines).

   Synonym: route

5. A leash for restraining animals.

   Synonym: leiband

   Honden moeten in het park aan de lijn.

   Dogs must be kept on a leash in the park.

6. (chess) A file.
7. A diet.

   Mijn kinderen zijn aan de lijn.

   My children are on a diet.

8. Short for waslijn.

   Hij hangt de broeken aan de lijn.

   He is hanging the trousers on the clothesline.

9. Short for telefoonlijn.

   Wie heb ik aan de lijn? Hallo, hallo?

   Who is on the line? Hello? Hello?

10. (usually diminutive, slang) A line of drugs in powder form.

Coordinate terms

• (drug dose): nakkie, nak, sleutelpunt

Derived terms

• in de lijn der verwachting liggen
• buslijn
• hondenlijn
• kustlijn
• lijnpunt
• lijnstuk
• middellijn
• raaklijn
• richtlijn
• scheidingslijn
• spoorlijn
• telefoonlijn
• tramlijn
• waslijn

Descendants

• Berbice Creole Dutch: leni, lin
• → Indonesian: lin

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

lijn

1. inflection of lijnen:
   1. first-person singular present indicative
   2. imperative