Dutch

edit

Etymology

edit

From na +‎ slaan.

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Verb

edit

naslaan

  1. to look up, to check (for reference)
  2. (numismatics) to restrike

Conjugation

edit
Conjugation of naslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive naslaan
past singular sloeg na
past participle nageslagen
infinitive naslaan
gerund naslaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sla na sloeg na nasla nasloeg
2nd person sing. (jij) slaat na, sla na2 sloeg na naslaat nasloeg
2nd person sing. (u) slaat na sloeg na naslaat nasloeg
2nd person sing. (gij) slaat na sloegt na naslaat nasloegt
3rd person singular slaat na sloeg na naslaat nasloeg
plural slaan na sloegen na naslaan nasloegen
subjunctive sing.1 sla na sloege na nasla nasloege
subjunctive plur.1 slaan na sloegen na naslaan nasloegen
imperative sing. sla na
imperative plur.1 slaat na
participles naslaand nageslagen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
edit

Descendants

edit
  • Negerhollands: slaa na